Onze economie motiveert en beloont een oneindig groei, ongeacht de gevolgen voor mens en natuur. Problemen zoals klimaatverandering, maar ook het stikstofprobleem kunnen lastig verholpen worden binnen zo'n utopische economie. Want wat zijn de oplossingen zodra de gevolgen voor mens en natuur niet meer te negeren zijn? In het geval van het stikstofprobleem betekent het dat mensen hun bedrijf, wat hun levenswerk is, moeten opgeven. Met stress, onzekerheid en slachtoffergevoel als gevolg. Dit zou niet de oplossing moeten zijn. Toch is het de enige oplossing want zonder de natuur is er ook geen mens. "Zonder boeren geen eten" is een slogan die inmiddels iedereen wel gehoord heeft. Slechts 4% van de beroepsbevolking in westerse landen is boer, in Nederland is dat met 0,6% zelfs minder. Dat klinkt weinig, maar met dat kleine percentage is Nederland de tweede landbouwexporteur van de wereld. In ons kleine landje produceren we dus ontzettend veel eten voor onszelf, maar ook voor de rest van de wereld. Dit is onhoudbaar en net zoals onze oneindige groei-economie is het utopisch.
De boeren kunnen rekenen op de sympathie van de samenleving. We weten allemaal dat dit harde werkers zijn en hun leven met de steeds maar oplopende regeltjes niet makkelijker wordt. De regering wordt daarom gezien als de boeman die de boer zogenaamd zit te pesten. Ook staat net zoals met covid het probleem en de maatregelen ter discussie. Natuurlijk moeten de boeren goed gecompenseerd worden en perspectief krijgen, want dit jarenlange wanbeleid omtrent de stikstofregels komt door Den Haag, niet door hun. De boeren hebben de afgelopen decennia veel tijd en geld gestoken in het verduurzamen van hun bedrijf. Echter kan de regering het probleem niet verder negeren en uitstellen. Ook moeten niet alleen maatregelen voor boeren genomen worden. Net zoals met klimaatverandering en covid moet het inmiddels wel duidelijk zijn. We leven in een wereld die gedicteerd wordt door de wetten van de natuur. Hoewel onze begrippen hierover soms in twijfel getrokken kan worden weten we voldoende dat we hieraan gebonden zijn. Het overeenkomen tot beslissingen die in lijn staan met de natuurlijke processen is bevorderlijk en duurzaam. We moeten dus onze economie veranderen als we verder leed willen voorkomen. Want dit zullen niet de laatste maatregelen zijn die de natuur ons oplegt. Zoals Caroline van de Plas (BBB) zelf al zei; "het fundament is niet goed en iedereen weet dat je nooit moet bouwen als het fundament niet goed is". Het beleid dat gevormd wordt door onze economie is het fundamentele probleem.
Onze economie heeft een transitie nodig naar een model dat in lijn staat met wat we echt hebben. We kunnen dit realiseren, het begint bij de acceptatie dat we niet oneindig kunnen groeien zonder gevolgen. Daarna kunnen we praten over de invulling van zo'n nieuw systeem. Wij van de Zeitgeistbeweging opperen voor een Natural Law/Resource Based Economy, ook wel afgekort als NL/RBE.